Krijgskunst: wel of géén sport?

Onlangs uitte iemand kritiek op een zin die geschreven staat op de main-page van de website van Kenpo Nederland. De zin luidt: 'Alhoewel krijgskunst een individuele vorm van sport is..'.....de persoon in kwestie verbaasd zich enorm en vindt dat de plank volledig mis geslagen wordt! Immers....wat heeft Krijgskunst met sport te maken????? Heeft hij een punt???? Misschien. Krijgen (of oorlogvoering) heeft namelijk niets met sport te maken, het betreft namelijk een zaak van leven of dood wanneer je krijgstactieken moet gebruiken om jezelf, gezin of land te verdedigen.

Een tegenvraag zou kunnen zijn: wat heeft Krijgen (of oorlog voeren) dan wel met kunst te maken???? Is het dan werkelijk waar een kunst om iemand z’n nek om te draaien, in zijn kruis te schoppen of zijn armen te breken???? Of bedoelen we met 'kunst' iets anders?
Natuurlijk begrijp ik dondersgoed dat we met Krijgskunst bedoelen dat het een vorm van lichamelijke kunst is om bepaalde technieken eigen te maken en dat we door middel van krijgkunst leren om ons lichamelijk te uiten! Maar is het niet zo dat tegenwoordig het gros van de mensen krijgskunst beoefenen als sportieve activiteit? Is het niet zo dat tegenwoordig praktisch iedere vorm van krijgskunst tevens een wedstrijdaspect heeft waarin kracht, kunde en techniek met elkaar gemeten wordt. Beschouwen we een dergelijke competitie dan niet als een sportwedstrijd???? Praten we dan niet over een sportbeoefening??? Kunnen we ons dan niet ontwikkelen als 'ware' Krijgskunstenaar door middel van sport beoefening?
Mensen, de vraag die nu in mij opkomt: wat is nu eigenlijk sport? De populaire website Wikipedia omschrijft het als volgt:

Een sport kan omschreven worden als een fysiek spel (bijvoorbeeld voetbal) of denkspel (bijvoorbeeld schaken) dat op reglementaire wijze in competitieverband of recreatief gespeeld kan worden

Krijgen (of oorlogvoering) heeft welliswaar niets met spel te maken maar ik denk ook niet dat iedereen die de Karate (of Kenpo) school binnenwandeld dat doet met het doel te gaan oorlog voeren. Sommigen vinden het noodzakelijk zichzelf te verdedigen, anderen daarentegen vinden de methodieken die verworven worden uit Krijgkunsttraining heerlijk als lichamelijke oefening. Nagenoeg iedere Krijgkunst heeft namelijk ook een wedstrijdaspect waarin (zoals hierboven omschreven) door middel van een fysiek spel (sparring) op reglementaire wijze in competitieverband of recreatie nivo gespeeld kan worden. We spreken in mijn woordenboek dan toch echt over sportbeoefening.

Wikipedia schrijft ook het volgende:

Hoewel iedereen 'weet' wat met sport bedoeld wordt, is het lastig om hiervan een eensluidende definitie te geven. De term evolueert continu om nieuwe activiteiten die men als sport ervaart onder deze noemer te brengen. Sporten zijn meestal activiteiten gebaseerd op fysieke beweging gebruikmakend van karakteristieken als kracht, snelheid, behendigheid en denkvermogen. Hieronder volgt een aantal kenmerken:

Een sport heeft een vastgelegde regelset die bij alle spelers bekend horen te zijn. Deze kunnen over de tijd en de plaats variëren. Toernooien kunnen hun eigen aanvullende regels stellen, maar er is een vaste basisset van overeengekomen en geaccepteerde regels.
Een sport heeft een competitieaspect. Dit kan zijn in een directe confrontatie met andere spelers, of in de zin van het vestigen van een score.
Een sport wordt beoefend voor het plezier van de deelnemers en/of van de toeschouwers.
Een sport bestaat uit een fysieke of mentale activiteit, uitgevoerd individueel of in teamverband, met of zonder tegenspelers om van te winnen (bijv. voetbal), of om een doel te bereiken (bijv. bergbeklimmen), of om gezondheidsredenen (bijv. zwemmen).
Het primaire doel van een competitie is om volgens de regels te winnen, en niet om esthetische, artistieke of financiële redenen.

Je ziet dat ook Karate, Kenpo of Jiu Jitsu (allen krijgkunsten) perfect onder deze definitie kunnen vallen. Het gaat hem niet zo zeer om of Krijgskunst wel of niet een vorm van sport is maar om de beweegredenen en motivatie van het individu om zich toe te leggen op krijgskunst beoefening.

De complete zin (de rest ervan werd namelijk jammer genoeg verzwegen) luidt: “Alhoewel krijgkunst een individuele vorm van sport is geloven wij toch in de kracht van het samenspel en alleen door goed samen te werken kun je groeien en jezelf ontwikkelen tot een all-round krijgkunstenaar.”
Het gaat hem in deze zin niet alleen om het feit of krijgskunst wel of geen sport is maar om de methode om zich te ontwikkelen tot krijgskunstenaar. Op sportieve wijze kan dat dus prima!

In mijn opinie, en je kunt het er wel of niet mee eens zijn, mag de term krijgkunst best in associatie gebracht worden met de term sport want je kunt best op een sportieve wijze groeien tot een goede Krijgskunstenaar!

De persoon in kwestie overigens hoor je géén kritiek luiden op zijn eigen leerlingen die her een der sportscholen (juist ja, sportscholen) openen en vervolgens op de websites de termen zelfverdediging, Kenpo Karate en vechtSPORT in een zin noemen. De tegenvraag luid dan: als krijgskunst dan niets te maken heeft met sport…..wat heeft zelfverweer dan wel te maken met sport of wat heeft vechten dan te maken met sport????” en zo kunnen we nog wel even door gaan……maar ondertussen blijf ik gewoon doorgaan mijzelf te ontwikkelen tot een goede krijgskunstenaar en doe ik dat op sportieve wijze samen met mijn leerlingen.

Richard Baarspul
www.KenpoNederland.nl



Twee kinderen die krijgskunst beoefenen en dat met elkaar op zeer sportieve wijzen doen!